پراکنش عمومی: بومی نواحی حاره ای است شامل شبه جزیره عربستان، آمریکای لاتین و به خصوص جامائیکا، شمال آفریقا، سودان و مصر
پراکنش در ایران: در منطقه گلمورتی سیستان و بلوچستان كشت می گردد.
بخش های مورد استفاده: اندام های هوایی مخصوصا کاسبرگ ها
ترکیبات شیمیایی: اسیدهای اگزالیک، مالیک، سیتریک، استئاریک، تارتاریک، آسکوربیک، آراشیدیک، پروتوکاتچوئیک و اسید هیبیسکوس، آنیس آلدهید، دِلفینیدین، سیانیدین، بتاکاروتن، بتاسیتوسترول، گالاکتوز، گاسیپتین، پکتین و کوئرستین.
خواص درمانی: کاهنده فشار خون، برگ درمان تورم، گیاه کامل ملین، موجب شلی ساختار عضلانی رحم می شود، اشتهاآور، درمان سرماخوردگی ناحیه تنفسی، پیشگیری و درمان سنگ های کلیوی و مثانه، ضدباکتریایی، ضد قارچ، رقیق و تصفیه کننده ی خون و کنترل کننده ی کلسترول آن
اشکال دارویی: دم کرده، پودر
ملاحظات: رنگ قرمز گلبرگ های آن به عنوان نوشیدنی و رنگ غذا کاربرد دارد.
زیاده روی در مصرف چای ترش باعث مسمومیت کبد می شود.
