پراکنش عمومی: این گیاه در نقاطی از جهان از جمله هندوستان، چین، سریلانکا، ژاپن، ایران و نواحی دیگر پرورش می یابد.
پراکنش در ایران: مناطق شمال کشور در محدوده گیلان و مازندران
بخش های مورد استفاده: برگ
ترکیبات شیمیایی: مواد موجود در برگ چای شامل مواد سلولزی، پکتین، تانن، پلی فنول ها، ویتامین ها، پروتئین ها، اسیدهای آمینه، کربوهیدرات ها، مواد معدنی، اسیدهای آلی، کافئین و ترکیبات معطری مانند تئول است. بیشترین ترکیبات پلی فنولی موجود در برگ چای فلاوانول ها هستند که شامل اپی گالوکاتچین گالات، اپی گالوکاتچین و کاتچین است که عامل گسی و تلخی چای سبز می باشد.
خواص درمانی: رفع تشنگی و خستگی، تقویت سیستم ایمنی بدن، کاهش خطر ابتلا به سرطان معده، آنتی اکسیدان، ضد باکتری، قابض، ادرار آور
اشکال دارویی: دم کرده
ملاحظات: لازم به ذکر است که گیاه چاي سبز و سیاه یکی است، ولی در نوع عمل آوردن آنها تفاوت وجود دارد. روند اکسیداسیون در این نوع چاي پس از حداقل اکسید شدگی متوقف می گردد. پس از چیدن برگ هاي چاي سریعا با بخار آب داغ آنزیم هاي اکسید کننده موجود در برگ هاي چاي را از میان برده و سپس برگ ها را خشک می کنند. در واقع در چاي سبز مرحله اکسیداسیون حذف می گردد. این نوع چاي طعم ملایم و گیاه مانندي دارا بوده و بیشتر در چین و ژاپن مصرف می شود.
مصرف چای سبز همراه با داروهای ضد انعقاد تداخل می نماید. به دلیل وجود کافئین در چای سبز، مصرف بیش از اندازه آن سبب بی قراری، عصبانیت و بی خوابی می شود. مصرف آن در دوران بارداری باید با مشورت پزشک باشد. همچنین مصرف چای سبز به همراه فرآورده های آهن نباید مصرف شود چون سبب بی اثر شدن داروهای آهن می شود.
- داروهای گیاهی- دکتر فرهاد همت خو
- بانک جامع اطلاعات دارویی- نویسنده: واحد تحقیقات مرکز تحقیقات رایانه اي قائمیه اصفهان
- نگاهی به عملکرد طرح اصلاح ساختار چای در ساماندهی صنعت چای کشور- آسیه قاسمی
- Tsuneki H, Ishizuka M, Terasawa M,Wu JB, Sasaoka T,Kimura I. Effect of green tea on blood glucose levels and serum proteomic patterns in diabetic (db/db) mice and on glucose metabolism in healthy humans. BMC Pharmacol. 2004;4:18.
- Fernandez, P.l. and Paplos, F., 2002,Multi - Element Analysis of Tea Beverage by Inductively Coupled Plasma Atomic Eimission Spectrometry”, Food Chemistry,.79(3): 483-89
